Terapia EMDR
Terapia EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing) to skuteczna i dobrze udokumentowana metoda terapeutyczna, która jest wykorzystywana w leczeniu osób z doświadczeniem traumatycznych przeżyć, zaburzeń stresu pourazowego (PTSD) oraz innych problemów emocjonalnych.
Oto krótka charakteryzacja terapii EMDR:
Historia: Terapia EMDR została stworzona przez Francine Shapiro w latach 80. XX wieku. Jej pomysłem było wykorzystanie ruchów oczu (lub innego rodzaju rytmicznego bodźca, takiego jak dźwięk lub dotyk) w celu przetwarzania traumy i redukcji jej negatywnych skutków.
Proces terapeutyczny: Terapia EMDR skupia się na identyfikacji traumatycznych wspomnień lub doświadczeń, które nadal wpływają na życie pacjenta. Terapeuta pomaga pacjentowi w zidentyfikowaniu tzw. celu terapii – konkretnego problemu, emocji lub przekonań, które chcą zmienić.
Desensytyzacja i przetwarzanie: W trakcie sesji terapeutycznej pacjent skupia się na traumatycznym wspomnieniu, jednocześnie wykonując ruchy oczu (lub korzystając z innego bodźca). Proces ten pomaga w desensytyzacji, czyli zmniejszeniu emocjonalnej reakcji na wspomnienie. Następnie pacjent i terapeuta wspólnie pracują nad przetworzeniem wspomnienia, zmieniając negatywne przekonania i reakcje emocjonalne na bardziej pozytywne i adaptacyjne.
Sesje terapeutyczne: Terapia EMDR zwykle składa się z kilku etapów. Pierwszy etap to historia życia i diagnoza, gdzie terapeuta ocenia, które wspomnienia i problemy wymagają uwagi. Następnie rozpoczyna się praca nad każdym traumatycznym wspomnieniem w trakcie sesji EMDR. Cały proces jest kontrolowany i prowadzony przez doświadczonego terapeutę.
Skutki: EMDR jest stosunkowo krótkotrwałą terapią, która może przynieść znaczącą poprawę w zakresie objawów PTSD, lęków, depresji i innych problemów psychicznych. Wielu pacjentów zgłasza, że terapia ta pomogła im uwolnić się od traumatycznych wspomnień i odzyskać jakość życia.
