Magdalena Łabik
Psychoterapeutka psychodynamiczna, psychotraumatolog, psychoonkolog
Posiadam doświadczenie w pracy zarówno z dziećmi, młodzieżą, jak i osobami dorosłymi. Umiejętności praktyczne nabywałam początkowo w pracy z dziećmi i młodzieżą przebywającą w pieczy zastępczej: w domach dziecka, a także w rodzinach zastępczych. Prowadziłam z nimi długoterminowe konsultacje o charakterze terapeutycznym i wsparciowym. Pracowałam także z rodzicami tych dzieci w celu zmobilizowania ich do pracy nad sobą i powrotu dzieci pod ich opiekę. Przeprowadzałam kwalifikacje rodzin do pełnienia funkcji rodzin zastępczych. W razie potrzeby prowadziłam także interwencje psychologiczne.
W pracy gabinetowej skupiam się przede wszystkim na pracy z młodzieżą oraz osobami dorosłymi. Głównymi problemami, z jakimi osoby te do mnie przychodzą, jest doświadczenie obniżonego nastroju, strat rożnego rodzaju, trudności w relacjach z bliskimi i otoczeniem. Osoby te maja bardzo często obniżoną samooceną albo przeżywają kryzys w swoim życiu czy mają trudności z radzeniem sobie z emocjami. Staram się w sposób cierpliwy i pełen szacunku przezwyciężyć razem z nimi te trudności.
Od początku istnienia Infolinii Onkologicznej jestem jej wolontariuszką. Wspieram osoby chore na choroby nowotworowe, ale także osoby znajdujące się w trudnych sytuacjach życiowych. Udzielam wsparcia psychologicznego także bliskim tych osób.
Biorę udział w szkoleniach, warsztatach i konferencjach zwiazanych z psychoterapią i psychologią w ogóle. Jestem pod stałą superwizją swojej pracy.
W swojej pracy kieruję się przede wszystkim indywidualnym podejściem do klienta. Staram się w jak najbardziej rzetelny i adekwatny do trudności sposób odnosić swoją wiedzę i zdobywane od kilku lat doświadczenie.
Wykształcenie
– Fundacja Pomorskie Centrum Psychotraumatologii; kierunek Psychotraumatologia – I stopień;
– 4 letni kurs psychoterapii psychodynamicznej w Krakowskim Centrum Psychodynamicznym.
– Gdański Uniwersytet Medyczny, Wydział Nauk o Zdrowiu, kierunek Psychoonkologia kliniczna- studia podyplomowe;
– Universidad de Granada, Facultad de Psicología;
– Uniwersytet Gdański, Wydział Nauk Społecznych,
– kierunek Psychologia, specjalizacja Patologie Społeczne i Psychologia Sądowo- Penitencjarna;
Doświadczenie
– Psychoterapeuta w poradniach prywatnych;
– Diagnoza MMPI-2, zaburzeń osobowości;
– Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku;
– Klinika Pediatrii, Hematologii, Onkologii i Endokrynologii w Gdańsku;
– Centrum Terapii i rozwoju Mitigo;
– Ośrodek Wsparcia Dziecka i Rodziny „Koło” w Warszawie;
– Integracyjna Podstawowa Szkoła Montessori Elipsoida;
– Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w Gdańsku – przeprowadzanie diagnoz
psychologicznych;
– Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Pucku;
– Kurs Przemoc w rodzinie – prowadzenie grup wsparcia dla ofiar przemocy;
– Kurs Rozwód, rozpad rodziny i strata – pomoc psychologiczna dziecku i rodzinie;
– Kurs Ku dorosłości – o trudnościach w adolescencji. Jak wspomóc nastolatka
w przejściu przez kryzys rozwojowy;
– Wolontariat Infolinia Onkologiczna pod kierownictwem prof. De Valden Gałuszko
– Wolontariat w Środowiskowym Domu Samopomocy w Warszawie;
– Wolontariat w Pogotowiu Opiekuńczym im. K. O Borchardt w Gdańsku;
– Zakład Poprawczy w Gdańsku;
– Zespół do obsługi placówek opiekuńczo-wychowawczych nr 1 w Warszawie.
Specjalizuje się w
– terapia indywidualna osób dorosłych,
– psychoterapia młodzieży od 15 roku życia,
– problemach rozwojowych wieku dorastania,
– psychotraumatologia, ptsd,
– psychoonkologia,
– żałoba,
– zaburzenia osobowości,
– terapia rodzinna
– testy diagnostyczne zaburzeń osobowości.
Jak rozmawiać z dzieckiem o śmierci?
Śmierć bliskiej osoby, żałoba jest niewątpliwie bardzo trudnym przeżyciem. A co czuje i myśli w takiej sytuacji dziecko?
Mózg nastolatka jest jak puzzle
Jesteś rodzicem nastolatka i denerwują Cię jego częste zmiany nastroju, niefrasobliwość, nieumiejętność przewidywania konsekwencji swoich działań czy impulsywność?
,,Ogarnij się, inni mają gorzej”
Gdzie leży granica między “zwykłym buntem”, gorszym samopoczuciem, a depresją u dzieci ? Kiedy zaczynamy bagatelizować poważną chorobę i jak przestać?
,,Musisz myśleć pozytywnie”
Każdy z nas miewa cięższe dni i nic mu się nie chce. A co jeśli dotyczy to osoby z chorobą nowotworową?