Magdalena Łabik
Psychoterapeutka psychodynamiczna, Psychotraumatolożka, Psychoonkolożka
Posiadam doświadczenie w pracy zarówno z dziećmi, młodzieżą, jak i osobami dorosłymi. Umiejętności praktyczne nabywałam początkowo w pracy z dziećmi i młodzieżą przebywającą w pieczy zastępczej: w domach dziecka, a także w rodzinach zastępczych. Prowadziłam z nimi długoterminowe konsultacje o charakterze terapeutycznym i wsparciowym. Pracowałam także z rodzicami tych dzieci w celu zmobilizowania ich do pracy nad sobą i powrotu dzieci pod ich opiekę. Przeprowadzałam kwalifikacje rodzin do pełnienia funkcji rodzin zastępczych. W razie potrzeby prowadziłam także interwencje psychologiczne.
W pracy gabinetowej skupiam się przede wszystkim na pracy z młodzieżą oraz osobami dorosłymi. Głównymi problemami, z jakimi osoby te do mnie przychodzą, jest doświadczenie obniżonego nastroju, strat rożnego rodzaju, trudności w relacjach z bliskimi i otoczeniem. Osoby te maja bardzo często obniżoną samooceną albo przeżywają kryzys w swoim życiu czy mają trudności z radzeniem sobie z emocjami. Staram się w sposób cierpliwy i pełen szacunku przezwyciężyć razem z nimi te trudności.
Od początku istnienia Infolinii Onkologicznej jestem jej wolontariuszką. Wspieram osoby chore na choroby nowotworowe, ale także osoby znajdujące się w trudnych sytuacjach życiowych. Udzielam wsparcia psychologicznego także bliskim tych osób.
Biorę udział w szkoleniach, warsztatach i konferencjach zwiazanych z psychoterapią i psychologią w ogóle. Jestem pod stałą superwizją swojej pracy.
W swojej pracy kieruję się przede wszystkim indywidualnym podejściem do klienta. Staram się w jak najbardziej rzetelny i adekwatny do trudności sposób odnosić swoją wiedzę i zdobywane od kilku lat doświadczenie.
Wykształcenie
Fundacja Pomorskie Centrum Psychotraumatologii; kierunek Psychotraumatologia – I stopień;
–
4 letni kurs psychoterapii psychodynamicznej w Krakowskim Centrum Psychodynamicznym;
–
Gdański Uniwersytet Medyczny, Wydział Nauk o Zdrowiu, kierunek Psychoonkologia kliniczna- studia podyplomowe;
–
Universidad de Granada, Facultad de Psicología;
–
Uniwersytet Gdański, Wydział Nauk Społecznych;
–
kierunek Psychologia, specjalizacja Patologie Społeczne i Psychologia Sądowo- Penitencjarna;
Doświadczenie
Psychoterapeuta w poradniach prywatnych;
–
Diagnoza MMPI-2, zaburzeń osobowości;
–
Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku;
–
Klinika Pediatrii, Hematologii, Onkologii i Endokrynologii w Gdańsku;
–
Centrum Terapii i rozwoju Mitigo;
–
Ośrodek Wsparcia Dziecka i Rodziny „Koło” w Warszawie;
–
Integracyjna Podstawowa Szkoła Montessori Elipsoida;
–
Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w Gdańsku – przeprowadzanie diagnoz
psychologicznych;
–
Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Pucku;
–
Kurs Przemoc w rodzinie – prowadzenie grup wsparcia dla ofiar przemocy;
–
Kurs Rozwód, rozpad rodziny i strata – pomoc psychologiczna dziecku i rodzinie;
–
Kurs Ku dorosłości – o trudnościach w adolescencji. Jak wspomóc nastolatka
w przejściu przez kryzys rozwojowy;
–
Wolontariat Infolinia Onkologiczna pod kierownictwem prof. De Valden Gałuszko;
–
Wolontariat w Środowiskowym Domu Samopomocy w Warszawie;
–
Wolontariat w Pogotowiu Opiekuńczym im. K. O Borchardt w Gdańsku;
–
Zakład Poprawczy w Gdańsku;
–
Zespół do obsługi placówek opiekuńczo-wychowawczych nr 1 w Warszawie.
Specjalizuje się w
terapii indywidualnej osób dorosłych;
–
psychoterapii młodzieży od 15 roku życia;
–
problemach rozwojowych wieku dorastania;
–
psychotraumatologii, PTSD;
–
psychoonkologii;
–
żałobie;
–
zaburzeniach osobowości;
–
terapii rodzinnej;
–
diagnozie zaburzeń osobowości- test MMPI-2;
–
terapii online
Recenzja – “Uleczyć traumę seksualną” Erika Shershun
“Wszystko ma swoją granicę – linię lub kryterium określające, gdzie się kończy i zaczyna coś nowego”. Zapraszamy do recenzji książki wraz z omówieniem zagadnień traumy seksualnej.
Jak rozmawiać z dzieckiem o śmierci?
Śmierć bliskiej osoby, żałoba jest niewątpliwie bardzo trudnym przeżyciem. A co czuje i myśli w takiej sytuacji dziecko?
Mózg nastolatka jest jak puzzle
Jesteś rodzicem nastolatka i denerwują Cię jego częste zmiany nastroju, niefrasobliwość, nieumiejętność przewidywania konsekwencji swoich działań czy impulsywność?
,,Ogarnij się, inni mają gorzej”
Gdzie leży granica między “zwykłym buntem”, gorszym samopoczuciem, a depresją u dzieci ? Kiedy zaczynamy bagatelizować poważną chorobę i jak przestać?